Şiirleri

çal artık kapımı esin perisi
böyle eli kolu bağlı duramam ki
ışık tut kararlarıma
ula yüreğin sözcüklerini  bir bir
ifadenin ifadesizliği kararsın
çözülsün gizi ruhun
zemberek misali boşalsın
bak hızlanıyor akışı hayatın
uzaklar daralıyor
kopar zincirlerimi artık
tutsağım zamanın ağında nicedir
bitsin tenimdeki zemheri
bu karabasan kalksın
çatlasın karanlığımda büyüyen tohum
ruhumda sürgün veren ılgınlar açsın
büyüt içimdeki tutkuyu / büyüt ki sığmasın bedenime
ışık tut / yol ver kalemime
bu benim son şansım

alev 10.10. 2017 ümitköy

August 13, 2015  · 

RÜYA
içimde köpürüp taşan
bir özlem eskiye dair
ne zaman kapasam gözlerimi
dipsiz karanlıklardan yıldızlar yağar
dolanır sevdalı sarhoş bir rüzgar
dallarında çamların
odam deniz kokar
gitar çalar yalnız bir çocuk
Palmiye plajında
susar deniz / martılar susar
sarmaşık sokak çamlı bahçe
hani hep özlediğim o ahşap evde
uyuyup kalmışken
şiir defterim elimde
annem gelir / üstümü örter
alnımda sıcak nefesi
hep onsekizimde
ne zaman kapasam gözlerimi
alev

derler ki
bir defa yasanir
heyecan
bir defa kirilir kemik
ayni yerden
bir defa sever insan
gercekten
sonrasi tedavi
gerisi telafi

a.a

İçimde bir sevinç 

Hem de nedensiz

Tatlı bir meltem esti  

Rotam değişti

Güneş mi  çarptı,

ben mi iyileştim

Mandalina çiçeklenmiş

Bahar  gelmiş bahçeye

şimdi fark ettim

Birini çok sevdiğinizi onu kaybetmeden bilemezsiniz…

Zihnimin bir yerlerinde
derinde / ta derinde
akarken yıldızlar geceye öbek öbek
düşer yüreğime kızgın lavlar gibi
o kahreden kıpkızıl karanfiller
ve bozgun düşünceler

Nereye kaçsam  karşımda ben
nereye baksam hazin gülüsün ve sen
bırakırken gün geceye matemi
sessizce kayıp giden zaman
Ve o vedasız terk edişler

alev atılgan
19.4. 2021  Ank.

KUMSALDAKİ AYAK İZLERİ

yürüdüm bir başıma
günler aylar seneler
tüketerek ömrü avare
yürüdüm bile bile
cebimde pişmanlıklar
yarım kalmış öyküler
hüzün içre bir ezgi kulaklarımda
beni asla terk etmeyen

yoruldum özlemekten
sakınıp saklamaktan kendimi
yürüdüm kızgın kumlarda umarsizca
plansız pusulasız
susmadı kalbimin sessiz çığlığı
durulmadı ruhumdaki med-cezir
karaya vurdu kurduğum bütün düşler
dağıttı  kulelerimi
Ve yok etti dalgalar
kumdakı ayak izlerimi..
a.a
26.4.2021 Ank.

Gülbahar
yemeni bağladı adak ağacına
alını yeşilini saldı da rüzgara
İstediği tanrıdan
İki oda bir sofa
çok gelmezse Rabbim dedi
kaymakamgillerinki gibi
bir de soba...

alev  1969- Ağın